支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
筝。弹拨乐器。
弹筝。
引南朝 梁简文帝 《筝赋》:“陈宝器於紈罗,抚鸣筝而动曲。”唐•李白 《春日行》:“佳人当窗弄白日,絃将手语弹鸣筝。”王鼎 《焚椒录》引 辽 萧观音 《回心院》词:“张鸣筝,恰恰语娇鶯。一从弹作房中曲,常和窗前风雨声。”
引明•唐顺之 《永年公馆夜宿》诗:“静院无朋休对酒,高楼有女独鸣筝。”
["◎弦乐器,木制长形。古代十三或十六根弦,现为二十五根弦。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
āi míng
bù píng zé míng
lǘ míng quăn fèi
lǘ míng yī shēng
jī míng gǒu jiào
yuè jiă míng jūn
yī niú míng
zì míng zhōng
míng fàng
míng gǔ
tí míng
míng sī
míng zōu
míng dāng
míng dòng
míng shēng shàng xià
míng zhù
yú míng
míng zhà
míng shí
míng fèi kè
míng xiāo
míng ráo
míng qí fèng
suān míng
míng zhǐ
míng fèng tiáo
gǔ bó qí míng
míng qìng
míng shā shān
dǐng shí míng zhōng
féi dùn míng gāo
băi niăo tí míng
hé qīng shè míng
lòu jìn zhōng míng