支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
良友。
用为对他人朋友的美称。
引《论语·季氏》:“乐节礼乐,乐道人之善,乐多贤友,益矣。”汉•徐干 《中论·贵验》:“至言也,非贤友则无取之,故君子必求贤友也。”
引明•徐渭 《女状元》第四出:“这几件可都要借光於贤友。”
["①彼此有交情的人。如 朋~。~谊。~情。②有亲近和睦关系的。如 ~邦。~邻。③相好,互相亲爱。如 ~爱。~善。"]详细解释
["①有道德的,有才能的。如 ~明。~德。~能。~良。~惠。~淑。~哲。~人。圣~。礼~下士。②敬辞,用于平辈或晚辈。如 ~弟。~侄。~契(对弟子或朋友子侄辈的敬称)。"]详细解释
zhú mă zhī yǒu
huì yǒu
tuī xián
yì shī yì yǒu
bù xián
xián yì
xián nèi zhù
mù xián
fáng xián
shì yǒu
xián gē
xián nǚ
gǔ xián
shú yǒu
míng xián
yǒu shēng
jìn xián guān
shí cái zūn xián
xián lìng
xián líng
wú yǒu
xián shǒu
mù lín yǒu hăo
shăo yǒu
shāo yǒu
xīng xián
xián zhuì
diào xián
qǔ yǒu bì duān
xián wàng
yǒu yú xiōng dì
qíng shēn yǒu yú
qiú qí yǒu shēng
xián péng
jǔ shàn jiàn xián
zhòng lù qīng xián